Dusza uwięziona w
ciele,
Co za swe grzechy ma
płacić,
Dusza, co nie zazna
szczęścia,
Co cierpieć będzie w
swej niedoli,
Nie zaznawszy ukojenia.
Duch, co nie może się
uwolnić,
Ograniczony przez swą
fizyczność,
Przez swe nierozerwalne
kajdany,
Więzień we własnym
ciele,
Więzień własnego
losu.
Duch, co odczuwa
jedynie ból istnienia,
Ten, co nie ujrzy
światła w ciemności,
Jakże ma poznać smak
szczęścia?
Jakże swój los ma
zmienić?
Uwolnić się ze swego
więzienia?
